Het is nog niet zo makkelijk om te doen wat je echt leuk vind. Na mijn burn-out heb ik tegen mezelf gezegd dat ik alleen dingen wil doen die me blij maken. En dat doe ik ook.
Het was wel een harde levensles die ik heb gekregen.
Dat was het zeker! Ondanks het feit, dat ik deed wat ik erg leuk vond. Retailen. Het koste me alleen op X moment zoveel energie, dat het niet vol te houden was. Voor mij dan. Alleen wilde ik dit niet zien. “Nee joh, niets aan de hand. Het gaat prima met me.”.
Zelfs een van mijn beste vrienden die ik wekelijks zag, had niets in de gaten. Ik deed mijn masker op en niemand die merkte. De enige die het allang doorhad, was mijn partner. Door haar heb ik dan ook toegegeven dat er iets aan de hand was en heb ik stappen gezet naar herstel.
Somber was ik. De hele dag, 24/7. Verdrietig ook. Niets fleurde me op, als ik lachte was het gespeeld. Dat zal ik wel van mijn vader hebben, die was een goede toneelspeler vroeger.
Ik zag het allemaal niet zitten. Alles was te zwaar, bezoekjes aan feestjes, werk, andere mensen onder ogen komen. Noem maar op, het was een zware last.
Waarom dan? Omdat ik me onzeker voelde over de toekomst. Ik deed dan wel wat ik leuk vond, alleen deed ik nog meer wat ik niet leuk vond. Of eigenlijk deed ik zaken die tegen mijn waarden ingingen.
Vrijheid, vertrouwen, respect, liefde en plezier.
Hierover leer je meer in de masterclass: https://mindyourstepcoaching.nl/ontdek-je-drijfveren/
Ondanks dat ik deed wat ik leuk vond, retailen, werd aan deze voorwaarden niet voldaan. En zo kost leuk werk enorm veel energie.
Onzekerheid over de toekomst. Hoe lang gaat dit zo nog door? En ach, ook hiermee ging ik niet aan de slag want dan zou ik een antwoord krijgen. En met dat antwoord zou ik weten waar ik aan toe was. Dan zou ik zelf weer het heft in eigen handen moeten nemen.
Daar was ik nog niet aan toe. Daarvoor zat ik te diep in de put.
Eerst moest ik beter worden. Ik was te ziek.
Het allerbelangrijkste voor mij was toegeven dat er iets aan de hand was. Mijn gedachten waren niet gewoon, niet normaal. Slecht eigenlijk. En niet één keer, continu voor een lange tijd had ik nare gedachten. Dat wist ik wel, maar ja, je gaat dit niet aan de grote klok hangen.
Pas na een goed gesprek wist ik dat ik hier iets mee moest. Dus een bezoek aan de huisarts en op zoek naar een goede gesprekpartner. Een gesprekspartner die mij een spiegel voor kon houden. En verder: tijd!
Ik ging veel naar buiten, wandelen en sporten. Ik deed in die tijd weinig andere dingen, dat ging gewoon niet. Ik nam geen beslissingen, dat deed iemand anders voor me.
Langzaam maar zeker ging het beter met me en kreeg ik meer energie. Mijn levenslust kwam terug.
Ik ben NLP (Neuro Linguistisch Programmeren) gaan toepassen Mijn trainer en coach hebben me enorm geholpen. NLP maakt je onbewuste gedrag bewust. Dus voor en tijdens mijn burn-out, dacht ik nog dat iemand anders het wel voor me zou oplossen. ”Als er dit en dit gebeurt, dan komt het vast goed en dat word ik weer vrolijk”, dacht ik. Alleen dat gebeurde natuurlijk niet.
Er gebeurde helemaal niks want ik deed niks.
Door mijn trainer/coach ben ik gaan inzien dat ik zelf de oplossing van het probleem ben. Ik moest in actie komen. Veel heb ik geleerd over mijn eigen gedrag, mijn eigen gevoelens en mijn eigen denken.
Na verloop van tijd begon ik zelf in te zien, dat er kleine dingen waren die veranderde. Ik keek anders naar de wereld en was milder over mijn eigen gedrag. Kleine stapjes vooruit en af en toe een flinke baaldag.
Ik nam zelf weer het heft in handen en ging aan de slag met dat wat mij zoveel energie kostte. Retailen op de manier waarop ik dat al 15 jaar had gedaan, werkte het niet meer.
Heftig inzicht kan ik je zeggen. Maar door mijn herstel en het geloof in mijzelf heb ik drastische besluiten genomen.
Ik hoop je met deze blog aan het denken te zetten. Ik weet zeker dat er nu mensen zijn die met hetzelfde worstelen als ik. Ik hoop alleen dat jij nog in staat bent op tijd hulp in te schakelen.
Ik was duidelijk te laat, en jij? Ben jij nog op tijd?
Wacht niet te lang met hulp inroepen. Ga aan de slag met je somberheid, je twijfels, je angsten, je frustraties en wellicht zelfs agressie. Het kan echt anders.
Ik gun je iemand die oprecht naar je luistert, zonder oordeel en vooringenomenheid. Iemand die jou helpt naar je eigen gedrag te kijken. Echt, jij bent de enige die er iets aan kan veranderen. Niet de ander, al zou je dat hopen.
Voor mij werkt het dat ik doe wat ik leuk vind. Ik weet dat ik het goed kan en dat ik er elke dag beter in word. Vandaar mijn keuze voor coachen en trainen. Ik kan dit goed, dus ik heb er alle vertrouwen in dat dit voor mij werkt.
En ja, ik heb ook keuzes moeten maken. Vervelende en moeilijke keuzes. Soms is dat ontzettend lastig en denk ik ook wel eens “waarom altijd deze moeilijke weg? Dan baal ik van mezelf. Maar ja, het is wel wat bij me past en dat is voor mij het belangrijkste.
Doe ook die dingen die goed voor jou zijn en goed voor jou werken. Dan komt het zeker goed, dat weet ik zeker.
Twan