In het jaar van mijn herstel kwam ik erachter dat ik de jaren ervoor niet goed voor mezelf had gezorgd. Zo kwam ik er in 2016 achter dat ik graag buiten ben en graag elke dag beweeg. Dat kan bijvoorbeeld fietsen, hardlopen of wandelen zijn. Het maakt eigenlijk niet uit wat.
Al jaren loop ik hard, zo’n drie keer per week. Het is mijn therapie, mijn meditatie. Ik geef dan mijn gedachte een plaats en buig negatieve gedachte om in positieve helpende gedachte. Voor mij werkt het.
Zo loop ik ook 1 x per week met mijn loopmaatje (ik heb er meerdere). Gekscherend zeggen we dan altijd op 21 juni, dat de langste dag alweer geweest is. Dat we over een half jaar alweer in de kortste dag zitten. Zo grappen we over het thema Zomer- en Wintertijd. Over de korte en lange dagen.
Eigenlijk zit hier best een serieuze ondergrond achter. Ik heb namelijk best een probleem met de korte donkere dagen in de winter.
NEE is het antwoord. Ik heb er geen invloed op de lengte van de dagen. Dus focus ik op dat gene wat wel helpt!
En inmiddels weet ik heel goed wat ik moet doen om uit die winterdip te blijven. Ik was namelijk zeer verrast, dat ik in de winter van 2016/2017 geen last heb gekregen van een winterdip.
Wat heb ik dan anders gedaan in deze winter?
Die winter heb ik wel voor mezelf gezorgd. Ik ben veel buiten geweest. Meer dan andere winters. Ik ben gaan wandelen, hardlopen, fietsen, buiten zitten met een lekker vuurtje etc. Kortom, ik ga zoveel mogelijk als ik kan naar buiten.
Buiten heeft vele voordelen, zonlicht zorgt voor aanmaak van vitamine D dat weer allerlei functies heeft in oa botopbouw en versterking van ons immuunsysteem. Daarnaast helpt zon/daglicht (door de aanmaak van melatonine, waardoor je beter slaapt) bij het bewaken van ons slaap-waakritme. Iedereen kent wel het gevoel van vermoeidheid nadat je een hele dag buiten bent geweest, toch?
Ik hoor je al zeggen: “jij hebt makkelijk praten Twan. Jij bent zelfstandig. Ik kan mijn eigen tijd niet bepalen. Mijn baan is erg druk en ik heb een druk gezin. Ik moet van alles doen”.
Ik begrijp best dat jij allerlei redenen hebt om niet voor jezelf te zorgen. Dat jij je laat leiden (of lijden) door een ander.
Waar een wil is, is een weg. Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Ik geloof dat als je graag wilt, je best goed voor jezelf kunt zorgen. Jij kunt beter voor jezelf zorgen, beter dan iemand anders voor jou kan zorgen. Hoe je dat doet, dat is aan jou.
Of je gaat sporten, wandelen, puzzelen, vrienden opzoeken( buiten Corona-tijd), etc dat maakt niet zoveel uit. Ik geloof wel dat het goed is dat je naar buiten gaat. Je kunt in de pauze even een rondje lopen. Of als je thuis bent, na het diner een blokje om. Als je maar echt wilt dan lukt dat.
Zeker in deze tijd, wintertijd en in de Corona-lockdown heb je goed voor jezelf te zorgen. Ik hoor steeds meer om me heen dat het voor mensen niet meevalt. Mensen die normaal prima functioneren, die nu in de problemen komen. Veel thuiswerken, lange dagen en niet naar buiten. Het gemis aan sociale contacten is killing.
Doe iets anders, iets wat wel werkt voor jou. Want mijn puzzel is niet jouw puzzel. Het gaat erom dat je zorgt dat je deze korte dagen met weinig daglicht goed doorkomt. Hoe je dat doet, dat weet jijzelf het beste.
Wat jij hebt aan deze blog is, dat ik je bewust wil maken van het feit dat jij iets te doen hebt. Jij hebt voor jezelf te zorgen. Hoe jij dat doet, dat weet jezelf wel. Het is belangrijk DAT JE HET DOET!
Doe waar je blij van wordt!
Twan