Als het om mezelf gaat, dan stel ik me deze vragen niet. Want ik weet het antwoord toch al. Of, ik stel mezelf deze vragen niet omdat het antwoord te pijnlijk is.
Dan komt dat stemmetje in mijn hoofd.. “Zie je wel dat je het niet kunt? Zie je wel dat je niet goed genoeg bent? Al die andere kunnen het wel. Die zijn volop zichtbaar op social media, schrijven heel makkelijk en jij doet niets. Je bent een loser”.
Daar komt bij, dat ik me in zo’n situatie, meer dan anders, laat beïnvloeden door anderen. Want anderen hebben ook een mening over wat ik wel of niet doe. Ik hoor ze denken: “Je moet je meer laten zien op social media, je moet meer dit, je moet meer dat enz”.
Op deze manier vul ik mijn overtuiging “dat ik iets van me MOET laten horen”. Met als gevolg, nog meer stress en onzekerheid.
En als ik in de stress schiet, is de kans groot dat ik helemaal niet meer doe!
Wat dat betreft, is mijn stress-response niet van deze tijd. Die van jou trouwens ook niet.
Want ons stress-systeem is een evolutionaire mismatch. Verschrikkelijk verouderd, niet van deze tijd. Vroeger had het een functie, nu allang niet meer. Wij reageren hetzelfde als in het dierenrijk. Freeze, fight or flight. Het gaat nog wel enige jaren duren voordat ons stress-systeem is aangepast aan onze tijd. Dat ga ik niet meer meemaken, en jij trouwens ook niet.
Oké, in deze situatie doe ik dus niets.
Het “niets doen” van mij kun je zien als volgt: Als een dier als prooi wordt gezien en wordt bedreigt door een ander dier, gaat het stil zitten wachten. De stress slaat toe en zijn reactie is ”niets doen”. Blijf zitten waar je zit tot het gevaar is geweken. Wachten tot het veilig is. Tot die tijd rust hij en doet niets. Hij kan geen voedsel zoeken nu want dan moet hij zijn veilige plek verlaten. Dus vooral geen energie verbranden en wachten. Rusten, niets doen, interen op je reserve. Dat kan dat niet lang goed gaan.
En dat doen wij mensen ook. Als we stress ervaren, doen we soms helemaal niets. We teren in op onze reserves, blijven op de bank hangen.
Maar is de stress wel terecht? Klopt het wel dat ik bedreigd word omdat ik iets MOET?
In deze situatie, dat ik een blog MOET schrijven, klopt er helemaal niets van dat ik stress zou moeten ervaren. Er is helemaal geen dreiging. Als ik buiten kom, is er niets of niemand die mij als prooi ziet.
Toch voelt het voor mij alsof ik word bedreigd. Ik MOET namelijk iets van me laten horen. En, ik denk dat echt, ik geloof het zelf helemaal. Voor mij is het waar.
Als ik dit denk, dan heb ik een overtuiging te pakken. Een negatieve overtuiging, want het helpt mij niet verder. Deze negatieve overtuiging werkt mij juist tegen. Ik schiet in de stress met alle gevolgen van dien.
Overtuigingen zijn conclusies, getrokken uit ervaringen en gebeurtenissen. Overtuigingen zijn generalisaties en zijn gekoppeld aan onze waarden. We geloven dat onze overtuigingen waar zijn.
Ergens heb ik dus geleerd, dat ik mezelf moet laten horen. Dat klopt, dat weet ik inmiddels wel. Ik heb veel aan mijn beperkte overtuigingen gewerkt en zo af en toe komt het toch weer naar boven. Zoals nu.
Mannen en vrouwen gaan anders om met beperkte overtuigingen. Ze leren ook andere overtuigingen vanuit hun opvoeding of cultuur.
Mannen/jongens huilen niet!
Vrouwen/meisjes klimmen niet in bomen!
Vaak zijn we ons niet bewust van onze beperkte overtuigingen. Ze zitten ons niet in de weg.
Ik zie het veel in mijn coachpraktijk, zowel bij de mannelijke als de vrouwelijke coachees. Ik hoor dan het volgende:
Allemaal niet helpende overtuigingen. Vaak met een diepere achterliggende overtuiging. Welke dat is, is hen niet bekend. Daar gaan we samen naar op zoek.
Het goede nieuws is, er is iets aan te doen. Zo heb ik ook coaching gehad met mijn beperkte overtuigingen. Ik weet nu, dat mijn gebrek aan inspiratie niets te maken heeft met “zie je wel dat je het niet kunt, enz”.
Soms heb ik gewoon geen inspiratie en dat is geen enkel probleem. Dat komt wel weer. Als ik vandaag geen blog schrijf, dan morgen weer of volgende week. Ik maak me daar geen zorgen meer over. Als ik vandaag niets post op social media, dan morgen wel weer.
Het zegt namelijk niets over mijn werk als coach/trainer. Want ik weet dat ik dat goed kan, coachen en trainen. Dat krijg ik keer op keer terug van mijn coachees, dat zie ik elke keer als ik een gesprek afrond.
Ongetwijfeld heb jij ook last van beperkte overtuigingen. Weet dan dat je er iets aan kunt doen.
Ook jij mag doen wat je WILT in plaats van wat je MOET.
Dat gun ik jou; Dat je doet waar je blij van wordt!
Twan