‘n deja vu

Eerlijk gezegd had ik geen idee dit blog te gaan schrijven. Het Corona-virus en alle maatregelen die getroffen zijn, heeft mij doen besluiten dit toch te doen. Allereerst gaat mijn medeleven uit naar alle mensen die op de een of andere manier getroffen zijn door dit vreselijke virus. Ik wens hen veel sterkte toe.

Een deja vu

Het is nog geen drie jaar geleden. Ik zat toen plotseling in min of meer eenzelfde situatie. Door bijzondere omstandigheden waren wij genoodzaakt onze winkel te sluiten. Het was de bekende druppel. Van de ene op de andere dag hadden wij geen inkomen meer. Geen salaris geen inkomen en als ondernemer ook geen vangnet. Het was een keuze, een bewuste keuze.

De overheid sprong toen alleen bij als je helemaal in de goot lag, dus zo goed als failliet. Bijzondere bijstand kreeg je alleen als je je huis opgegeten had, dus letterlijk geen dak boven je hoofd had.  Gelukkig was dat allemaal niet aan de orde.

Toch zit ik hier, drie jaar later, een blog te schrijven.  Want wat er nu gebeurt komt me heel erg bekend voor.

Overeenkomsten en verschillen

Er zijn overeenkomsten en verschillen met drie jaar geleden.

Drie jaar geleden was ik de enige met deze uitdaging. Niemand anders in mijn omgeving had dezelfde problemen. De wereld draaide gewoon door. Niet voor mij en mijn vrouw. Soms werd er een hand op mijn schouder gelegd, medeleven getoond. Ontzettend fijn. Toch stond ik er alleen voor. Het was onze verantwoordelijkheid. Natuurlijk heb ik veel hulp gehad van lieve mensen en professionals in mijn omgeving. Maar toch…

Nu zit iedereen in hetzelfde schuitje. Velen van ons zitten thuis. Vele zelfstandigen zitten zonder inkomen. Horeca, retail, zzp-ers etc. KLM schrapt alle vluchten, het MKB heeft het heel moeilijk. Ook ik, nieuwe opdrachten worden doorgeschoven. Trainingen komen niet vol. Er is veel onzekerheid en velen hebben een afwachtende houding. Dit keer zal de overheid bijspringen.

Maar, hoe heb ik dat nu gedaan, de afgelopen drie jaar?

Hoe werkt dat nu, dat NLP?

NLP heeft mij enorm geholpen de afgelopen drie jaar. Hoe dan? Door te focussen op mijn doel én op wat wel werkt.

In 2016 werd al tegen mij gezegd: “Twan, wat werkt wel?” Ik ben op mijn bek gegaan en ben opgestaan. Blijven liggen is pas erg. Op zoek gaan naar wat wel werkt. Niet altijd even eenvoudig.

Ik heb geleerd zelf verantwoordelijk te zijn voor alles wat ik doe. Oké, het corona-virus heb ik ook niet in de hand. Ik heb wel in de hand hoe ik ermee om ga. Ik heb zelf de keuze om me helemaal gek te maken, mezelf erg druk te maken. En ik heb een keuze om te kijken wat ik nog wel kan doen. En dat is best veel.

• Zo ben ik veel aan het sporten om mijn energie toch kwijt te kunnen
• Thuis klusjes doen waar je anders niet aan toe komt
• Spelletjes, ik ben geen spelletjes mens behalve tijdens de vakantie
• Boekje lezen
• Administratie bijwerken
• Nadenken over de plannen die in mijn hoofd zitten
• Onderzoeken hoe ik mijn coachee’s toch kan bedienen
• Iets meer tijd besteden aan mijn vrijwilligerswerk Humanitas. Want zeker deze jongeren hebben nu extra aandacht nodig.

Lange termijn

Ik heb mij afgevraagd “wat wil ik op de lange termijn en wat kan ik doen wat op de korte termijn?” Dat doe ik ook nu. Mijn lange termijnplanning kom niet in gevaar. Op korte termijn (nu) heb ik andere keuzes te maken of worden voor mij gemaakt. Maar mijn doel blijft hetzelfde en dat ga ik ook niet veranderen.

Mijn doel is nog steeds om de wereld mooier te maken. Dat doe ik middels het verzorgen van trainingen op gebied van persoonlijke ontwikkeling en één op één coaching.

Dat doel staat nog steeds als een huis!

Natuurlijk gaat NLP over veel meer dan wat ik hierboven beschrijf. In heb vele gesprekken gevoerd en vele interventies gedaan. Dit allemaal om mijn gedrag en mijn denkpatroon aan te passen. Want , ik ben de baas over mijn gedachte en niet andersom.

Wat heb jij hier nu aan?

Goede vraag! We leven in een angstige tijd. Het nieuws heeft het over niets anders en veel programma’s zijn op zoek naar worstcase scenario’s. Ik wordt er niet vrolijk van. Ikzelf kijk 1 x per dag het nieuws. Zo blijf ik op de hoogte en laat ik me niet meeslepen in de negatieve stemming. Natuurlijk heb ik mijn zorgen, maar ik wens me te richten op zaken die ik wel kan beïnvloeden.

Omdat ik op de korte termijn andere keuzes heb te maken, kijk ik vooral naar wat ik nu wel kan doen. Zo blijf ik actief in plaats van inactief, depressief en nutteloos op de bank.

Jij kunt dat ook. Hoe ingewikkeld soms ook, kijk naar wat er wel kan! Zoek uit welke klussen zijn blijven liggen en ga ermee aan de slag. Hoe kun jij je klant wel bereiken? Welke stappen kun je zetten om straks weer vol aan de bak te kunnen?

Wij kunnen dit aan!

Ik weet zeker dat wij dit met zijn allen goed aankunnen. Als we allemaal doen wat wel kan, en we letten op elkaar, dan komen wij hier doorheen.

Ik wens iedereen veel gezondheid, wijsheid en let goed op elkaar.